17 oktober 2010

Gemiddeld gemiddeld

Wat kan het leven toch grappig zijn, en bijzondere dingen voor je in petto hebben. Begrijp me niet verkeerd, ik geloof totaal niet in welke bedoeling achter wat dan ook, maar dat toeval tot rare dingen instaat is onderschrijf ik zonder meer. Enerzijds hebben wij dus een dochter met een verstandelijke beperking, anderzijds hebben wij een dochter die een klas over gaat slaan. Laten we zeggen dat wij gemiddeld heel gemiddelde kinderen hebben :D.

Sterre kon in groep 1 eigenlijk al aardig lezen. De juf had dat niet zo in de gaten. Die vertelde mij dat Sterre “alle letters kende”, maar op mijn opmerking “ja dat klopt, ze kan lezen” reageerde ze niet zo. De meester van groep 2 was wat alerter, hij merkte dat ze (goed!) kon lezen en liet haar regelmatig voorlezen. Tijdens een toneelstukje van ‘kikker is verliefd’, waarbij ouders mochten komen kijken en Sterre het verhaal mocht voorlezen, hoorde ik dat Sterre niet zomaar kan lezen, maar geweldig goed kan voorlezen. Op toon, en inclusief moeilijke woorden. Ik zal niet zeggen dat ze bij ons nooit gestimuleerd is, en ik heb haar ook heus wel een paar letters laten zien als ze dat vroeg, maar verder heeft ze dit zichzelf geleerd.
Erg veel vervolg werd hier op school echter niet aangegeven, en aangezien ik zelf niet graag ‘zeur’ en bovendien wel genoeg aan mijn hoofd had (Lieve’s onderzoek was net bezig), gingen wij pas twee weken voor het begin van de zomervakantie eens op gesprek bij meester Bart en de IB’er (intern begeleider) van de school. Ik gaf aan dat Sterre volgens mij beter las dan kinderen eind groep 3, en eigenlijk ook wel beter dan de meeste kinderen eind groep 4. Verder kon ze al aardig rekenen, maar wist ik niet precies hoe goed, kortom, of ze even Sterre wilde testen.
Natuurlijk lukte dat niet meer voor de zomervakantie, maar na de vakantie hebben ze het goed aangepakt. Ze zijn er weken mee bezig geweest, want het waren veel testen en ze hebben natuurlijk nog wel meer te doen dan alleen Sterre testen. Ze is getest op lezen, rekenen, begrijpend lezen, spelling en woordenschat. Lezen hebben ze niet volledig uitgetest. In elk geval haalde ze het niveau van midden groep 5, en toen is de IB’er maar gestopt met toetsen; ze wist genoeg. Rekenen qua begrip de hoogste score op de toets voor eind groep 3, alleen nog niet zo snel. Begrijpend lezen, idem dito. Spelling is nog niet op voldoende niveau, en ze kan ook nog niet alle letters schrijven zoals dat hoort. Daar krijgt ze straks extra les in.
Kortom, de juf wist niet meer zo goed wat Sterre nog in groep 3 te doen had. Nou, dat had ik me ook al afgevraagd, dus waren we het snel eens. Over twee weken, meteen na de herfstvakantie gaat Sterre naar groep 4. Er zit in haar nieuwe klas ook nog een jongetje dat groep 3 overslaat (die zit nu in twee klassen tegelijk, geloof ik). Bovendien is ze van 7 februari. Was ze 1,5 maand ouder geweest had ik deze discussie nooit aan hoeven gaan, dus heel veel zal ze niet verschillen van de jongste kinderen in groep 4.
Het mooiste was nog, dat ik min of meer verwachtte dat Sterre het niet zo leuk zou vinden. We hebben het er wel vaker over gehad, zijdelings, en Sterre zei altijd dat ze bij haar klasgenootjes wilde blijven. Maar toen ik haar omzichtig vertelde dat ze over 2 weken naar groep 4 mag, riep ze “joepie!” en begon meteen afscheidstekeningen voor de juf te maken.

Vandaag zijn we met de meiden naar de waterleidingsduinen geweest. Wat een heerlijk stelletje is het toch. Hand in hand, loopt Lieve zoet met grote zus mee, te rennen door het bos. Wat een dotjes. Ze geven elkaar kusjes en knuffels, en natuurlijk wordt Sterre wel eens boos als Lieve haar al dan niet per ongeluk pijn doet, maar meestal wordt dat met een kusje weer opgelost.

Dat is ook zoiets: Lieve zet haar tanden in mama’s wang. Mama kijkt boos en zet Lieve weg. Lieve stelt vast:”Boos!”. Klopt, mama is boos. Lieve geeft mama een zacht kusje, en roept “Blij!”. Tja, blijf dan nog maar eens boos.

Geen opmerkingen: