Maar ik dwaal af. Ik had het over terugkijken en vooruit
zien. Wat heeft het jaar 2011 gebracht? Niet veel best. 2011 zal niet de
geschiedenis in gaan als het vrolijkste jaar allertijden. In de top 2000 van
jaren, staat 2011 vast ergens in de onderste regionen. Verwacht dan ook niet een al te lollig stukje. Er is weinig om lollig over te doen.
In januari was
het strooizout op, en werd dat verdeeld als was het oorlog en op de bon. In elk
geval werd er hier in de Haarlemmermeer verdomd weinig gestrooid en reed ik erg
voorzichtig over dezelfde weg die me in december een bon opleverde voor te hard
rijden.
In januari begon de onrust in Egypte, maakten we kennis met
Robert M, hoorden we meer over Wiki leaks en de staatsecretaris ging op bezoek
bij Brandon. Vreselijk, natuurlijk, zo’n jongen met een verstandelijke
beperking die de hele dag vastgebonden zit. Tegelijkertijd zou ik het moeilijk
vinden als dergelijke kinderen vrij rond liepen in de instelling waar mijn
lieve kleuterdochtertje met een beperking zit. Hoe kun je voorkomen dat het
zover komt, met zo’n jongen, lijkt me een goede vraag om te onderzoeken. Maar
met de kortingen op de zorg, de PGB’s en het speciaal onderwijs, van het
kabinet zal dat wel niet meer lukken. Jammer voor Brandon, zijn 40 soortgenoten
en mogelijke volgelingen. Wie weet zit Lieve over 10 jaar wel net als Brandon
aan een stoel geketend.
In februari mochten we 130 rijden op 4 snelwegen. Jippie.
Dat schiet lekker op. Natuurlijk rijd ik ook best graag eens te hard, maar wat
kost dat allemaal weer een geld om over het milieu maar niet te spreken. En wat
levert het op? De steun van de PVV waarschijnlijk. Bovendien is er geen bal aan
als het mag.
In februari trad Mubarak af, en vierde Egypte feest. We
weten inmiddels dat de feestvreugde van korte duur was, en de onrust er niet
minder om werd. De koninklijke familie ging skieen in Lech. Dat zal de laatste
keer wel geweest zijn, gezien haar laatste toespraak. Duurzaamheid begint
tenslotte ook bij jezelf.
Ook in Libie werd het onrustig in februari en de VARA haalde
een cartoon waarin Geert Wilders als kampcommandant werd afgebeeld na
bedreigingen van hun site. Zelfcensuur is zo’n thema dat ik vaker ben
tegengekomen dit jaar. Maar daar
zal ik maar niet te ver over uitweiden. Niet dat er bedreigingen aan mijn adres
zijn geuit. In tegendeel. Maar sommige dingen blijven het best ongezegd.
Maart was helemaal een nare maand, en niet alleen omdat ik
38 werd. Wel omdat er in Japan een aardbeving en tsunami plaatsvond, en
daardoor een kernramp. Natuurlijk stonden de kranten er vol van en ging het op
het journaal over niets anders. Maar bij mezelf heb ik toch een nare gewenning
gemerkt. Ach. We hebben Tsjernobyl ook overleefd. Dat er daar mensen heel ziek
zijn geworden en mismaakte kinderen hebben gekregen, nuja, dat zal in Fukushima
ook wel staan te gebeuren. Maar dat raakt mij niet persoonlijk. Het was ook wat
verder weg, weer, en de wind stond de ‘goede’ kant op, dus we hoefden ons geen
zorgen te maken over de andijvie. Denk ik. De echte gevolgen zullen we later,
veel later, waarschijnlijk wel merken. Ook in maart bevielen een Friese mevrouw
van 63, en een meisje van 12 van een kind. Bizarre tegenstellingen.
In april werd
er geschoten in een winkelcentrum in Alphen aan de Rijn. Ook enkele collega’s
en studenten van ons komen hiervandaan en hadden hier direct of indirect iets
van meegekregen. Maar verder was april
een relatief goede maand. Het was zomer met pasen, Johan Cruijf kwam terug bij
Ajax (en we weten ook hoe dat is afgelopen) en in Groot Brittanie vond het
huwelijk van William en Kate plaats. Gefeliciflapstaart. Ook koninginnedag
verliep zonder malligheden.
Op 1 mei werd de vorige paus heilig verklaard. Achja. Waarom
ook niet, die andere heiligen zullen vast niet veel beter zijn geweest. Op 2
mei werd Bin Laden gedood. De een was blij, de ander vond het niet kunnen blij
te zijn om het feit dat iemand dood was, ook al was het Bin Laden. Het gedonder met Griekenland begon, en
bleek een eindeloos verhaal. Ajax, ook een Griek, werd landskampioen en kreeg
een derde sterretje. Dat terwijl ik 1 Sterretje en Barbie, al meer dan genoeg
vind. Barbie wordt trouwens moeder maar dat was pas in december nieuws. Straus-Kahn
werd opgepakt vanwege een slippertje met een kamermeisje, waarvan de vraag was
of de dame in kwestie vrijwillig meeslipte. Eindelijk bleek ook dat de coalitie geen meerderheid in de
eerste kamer zou hebben. Maar aangezien dit kabinet met ieder partij mee
kan heulen, zou dit nauwelijks een probleem blijken te zijn. Althans, niet voor het kabinet.
Het kost je een koopzondag en wat vrijheid, maar daar zitten de Vereniging voor
Vrijheid en Democratie, en de Partij voor de Vrijheid niet mee. En het CDA al
helemaal niet, natuurlijk.
In juni was het PGB aan de beurt. Nog meer vrijheid weg,
nota bene bedacht door de VVD zelf. Het is de vraag of de bezuinigingen het
geld opleveren dat het moet opleveren, maar in elk geval worden heel wat van de
zwakkeren uit onze samenleving zelfstandigheid ontnomen. Ook de kinderopvang
wordt aangepakt, zodat het duurder wordt om je kinderen op te laten vangen. En
de publieke omroep wordt gekort.
Geert Wilders wordt vrijgesproken, in New York mogen homo’s
trouwen en de kamer vindt dat er meer Nederlandstalige muziek op radio 2 moet.
Ik vond de Top 2000 er in elk geval aardig mee vol staan. Kunnen we Henk en
Ingrid stemrecht ontnemen? En niet alleen voor de Top 2000, graag.
In juli en augustus was ik op vakantie en heb ik weinig
meegekregen. Wel gek dat op de terugweg de radio het niet meer wilde doen. Had
bijna de antenne afgebroken, gelukkig kwamen we er nog op tijd achter dat het
aan de zendmast lag, en niet aan ons. In juli schoot Anders Breivik een
heleboel mensen in Oslo dood, en Amy Winehouse voegde zichzelf bij de ‘club van
27’.
In augustus gingen we op zoek naar een snelwegschutter, die
uiteindelijk heel veel later niet bleek te bestaan. Massahysterie en springende
sterretjes. Niet de sterren van Ajax, en ook niet die van ‘oh oh cherso’, maar
die in de voorruit. Er waren rellen in Londen en andere steden, en er vielen
doden op Pukkelpop. In augustus viel er ook een geldkoffer uit
een auto en werd het chaos op de snelweg. Stripverhaalwaardig, lijkt mij.
In september was iemand niet stil bij een concert, en omdat
de koningin daar ook was, betekende dat weer ophef. De koningin hield op
prinsjesdag een somber verhaal en Wilders en Rutte vonden allebei van elkaar
dat ze normaal moesten doen. Ben ik het eindelijk eens met beide heren eens.
In oktober overleed Steve Jobs. Zelden dat een bedrijfsman
zo’n held kon zijn, voor zoveel mensen. Nouja, best leuke apparaatjes maken ze
bij Apple. We werden wereldkampioen honkbal en daar werd nauwelijks aandacht
aan besteed. Kadhafi kwam om het leven. Rita Verdonk stapte uit de politiek,
althans, dat had ze natuurlijk al veel eerder gedaan, maar nu gaf ze het toe. Het
bleef gedonder met Griekenland en in de dierentuin in Emmen viel een olifant in
de gracht. Gelukkig kwam het met de olifant weer goed.
In november kreeg Mauro geen verblijfsvergunning, en ging
hij ook niet naar het voetbal, leverde Diederik Stapel zijn doctorstitel in en
ook Berlusconi was bereid om op te stappen. Op de 11e van de 11e,
bedacht de PVV dat de terugkeer van de gulden onderzocht moest worden. Achja,
carnaval was alvast begonnen in het Limburgse. En de arts van Michael Jackson
werd tot 4 jaar celstraf veroordeeld.
In december kreeg Belgie eindelijk weer een regering, werd
er in Almelo een meisje in een supermarkt doodgeschoten, en in Luik werden
aanslagen gepleegd. Beide daders doodden ook zichzelf. Was daar dan mee
begonnen. In Noord-Korea stief Kim-Jong-Il, en half Korea huilde. Of dat
helemaal oprecht was, blijft de vraag. Op de Filipijnen woei een tropische
storm, die veel mensen het leven kostte. Dat is nog eens een tropische
verrassing.
Beter nieuws was er gelukkig nog aan het einde van het
jaar. De actie Serious Request was
een succes, we hebben allemaal ons schuldgevoel kunnen afkopen door een plaatje
aan te vragen. Dat is nog eens echte ontwikkelingshulp. Andre Kuipers vertrok
de ruimte in, en starte op 1e kerstdag de Top 2000. En de vuurwerkverkoop is weer in volle
gang.
Kortgezegd. Het had leuker kunnen zijn. Wat een rotjaar.
Persoonlijk ging het mij wel goed. Wat ups en downs, een akkefietje
hier en daar. Extacy and agony, het hoort erbij. Niets heftigs.
Moge 2012 een beter jaar worden voor de wereld. En laat mij
gewoon mijn gang maar gaan. Goede voornemens? Geloof niet zo in het doen van voornemens
in het nieuwe jaar. Begin dan liever meteen. En wat dan? Afvallen was me net per
ongeluk gelukt, maar na de kerst zit alles weer op zijn plaats. En dat terwijl
ik me echt niet vol heb gepropt.
Roken deed ik al niet, en drinken is ook niet iets waarmee
ik wilde stoppen. Liever zijn voor mijn man en kinderen, probeer ik elke dag, maar
ik ben verre van een perfecte moeder (laat staan vrouw). En ik ben misschien wel
leuker als ik dat ook niet krampachtig ga proberen.
Een voornemen heb ik wel. Blijven bloggen. Of het nou gelezen
wordt of niet.