Top 2000

Het is vandaag eerste kerstdag. Na een gezellig kerstetentje met ons gezinnetje, met heerlijke hapjes en een paar glaasjes wijn, zit ik nu rustig te schrijven, met op mijn hoofdtelefoon de Top 2000. Liedjes van vroeger. Gelukkig een heleboel liedjes die te oud zijn om iets bij te voelen, en een heleboel die gewoon langs fladderen en een vage zweem van vrolijkheid of melancholie meebrengen.

Nummers die ik destijds erg mooi vond, of me sterk aan een bepaalde tijd doen denken, ze geven me een gevoel dat alles veel te snel voorbijgaat. De vergankelijkheid van het leven. Het ene moment probeerde ik Josmar (Jos Mark?), mijn grote liefde op de kleuterschool, uit te leggen dat hij echt niet met Jeroen kon trouwen (ik was 5, don’t hold it against me) en toen ik me even had omgedraaid, bleek ik praktisch 'van middelbare leeftijd', ben ik getrouwd met mijn lief en hebben we twee mooie dochters. Wanneer ben ik volwassen geworden? Hoe is dat zo snel gebeurd?

Liedjes kunnen mij er als niets anders aan herinneren hoe ik me ooit voelde, wat was en voorbij is gegaan, mensen die ik uit het oog en het hart ben verloren. Kleine en grotere incidenten in het leven, hebben allemaal gevolgen voor het verdere verloop ervan. Met elke afslag die ik heb genomen, nam ik een andere route niet. Soms kon ik zelf kiezen welk pad ik koos, en soms werd er een weg voor mij afgesloten.

Vervlogen tijden, kunnen me een heel naar gevoel bezorgen. Soms zet ik echt de muziek uit, omdat ik letterlijk het gevoel heb dat mijn hart, mijn maag, mijn nieren en mijn lever zich omdraaien, terug naar de tijd van weleer. Grof weemoed geweld. Dan gaat het niet eens om een specifiek iets, maar meer om het gevoel van de tijd die me inhaalt. Dat is waarschijnlijk ook de reden dat ik zelden een cd op zet, maar meestal gewoon maar naar radio 3FM luister. Bijna geen oude muziek.

Toch zou je soms bijna zelfs de meest pijnlijke periodes opnieuw willen beleven. Gewoon, omdat het voorbij ging. Ik was nog jong en het ging zo snel. Wat als…. ? Het is de nieuwsgierigheid naar parallelle dimensies. Eens even gluren hoe het leven was geweest als ik dat andere pad had gevolgd…… Maar wat voorbij is, is voorbij en het is goed zoals het is.