Miep's Jaaroverzicht.

Het einde van 2011 nadert. Een tijd van het overdenken wat er zoal gebeurt is in een jaar en vooruitzien naar wat komen gaat. Natuurlijk is het niet meer dan een kunstmatige ooit door mensen bedachte overgangslijn, ingegeven wel door de baan van de aarde om de zon.  Maar dat we 2011 jaar geleden zijn begonnen met tellen is tamelijk willekeurig gekozen. Zelfs de geboorte van de man Jezus, die toch geacht wordt rond die tijd geboren te zijn en het bestaan van het hele christendom op zijn geweten heeft, was niet in het jaar 0. Meest waarschijnlijk zaten we er toen al een paar jaar naast. En op 25 december was het ook niet, kan ik je vertellen. Nog afgezien van het feit dat het jaar 0 natuurlijk helemaal nooit bestaan heeft. (Er is tenslotte ook geen nulde dag van de maand.)

Maar ik dwaal af. Ik had het over terugkijken en vooruit zien. Wat heeft het jaar 2011 gebracht? Niet veel best. 2011 zal niet de geschiedenis in gaan als het vrolijkste jaar allertijden. In de top 2000 van jaren, staat 2011 vast ergens in de onderste regionen. Verwacht dan ook niet een al te lollig stukje. Er is weinig om lollig over te doen. 

 In januari was het strooizout op, en werd dat verdeeld als was het oorlog en op de bon. In elk geval werd er hier in de Haarlemmermeer verdomd weinig gestrooid en reed ik erg voorzichtig over dezelfde weg die me in december een bon opleverde voor te hard rijden.

In januari begon de onrust in Egypte, maakten we kennis met Robert M, hoorden we meer over Wiki leaks en de staatsecretaris ging op bezoek bij Brandon. Vreselijk, natuurlijk, zo’n jongen met een verstandelijke beperking die de hele dag vastgebonden zit. Tegelijkertijd zou ik het moeilijk vinden als dergelijke kinderen vrij rond liepen in de instelling waar mijn lieve kleuterdochtertje met een beperking zit. Hoe kun je voorkomen dat het zover komt, met zo’n jongen, lijkt me een goede vraag om te onderzoeken. Maar met de kortingen op de zorg, de PGB’s en het speciaal onderwijs, van het kabinet zal dat wel niet meer lukken. Jammer voor Brandon, zijn 40 soortgenoten en mogelijke volgelingen. Wie weet zit Lieve over 10 jaar wel net als Brandon aan een stoel geketend.

In februari mochten we 130 rijden op 4 snelwegen. Jippie. Dat schiet lekker op. Natuurlijk rijd ik ook best graag eens te hard, maar wat kost dat allemaal weer een geld om over het milieu maar niet te spreken. En wat levert het op? De steun van de PVV waarschijnlijk. Bovendien is er geen bal aan als het mag.

In februari trad Mubarak af, en vierde Egypte feest. We weten inmiddels dat de feestvreugde van korte duur was, en de onrust er niet minder om werd. De koninklijke familie ging skieen in Lech. Dat zal de laatste keer wel geweest zijn, gezien haar laatste toespraak. Duurzaamheid begint tenslotte ook bij jezelf. 

Ook in Libie werd het onrustig in februari en de VARA haalde een cartoon waarin Geert Wilders als kampcommandant werd afgebeeld na bedreigingen van hun site. Zelfcensuur is zo’n thema dat ik vaker ben tegengekomen dit jaar.  Maar daar zal ik maar niet te ver over uitweiden. Niet dat er bedreigingen aan mijn adres zijn geuit. In tegendeel. Maar sommige dingen blijven het best ongezegd.

Maart was helemaal een nare maand, en niet alleen omdat ik 38 werd. Wel omdat er in Japan een aardbeving en tsunami plaatsvond, en daardoor een kernramp. Natuurlijk stonden de kranten er vol van en ging het op het journaal over niets anders. Maar bij mezelf heb ik toch een nare gewenning gemerkt. Ach. We hebben Tsjernobyl ook overleefd. Dat er daar mensen heel ziek zijn geworden en mismaakte kinderen hebben gekregen, nuja, dat zal in Fukushima ook wel staan te gebeuren. Maar dat raakt mij niet persoonlijk. Het was ook wat verder weg, weer, en de wind stond de ‘goede’ kant op, dus we hoefden ons geen zorgen te maken over de andijvie. Denk ik. De echte gevolgen zullen we later, veel later, waarschijnlijk wel merken. Ook in maart bevielen een Friese mevrouw van 63, en een meisje van 12 van een kind. Bizarre tegenstellingen.

 In april werd er geschoten in een winkelcentrum in Alphen aan de Rijn. Ook enkele collega’s en studenten van ons komen hiervandaan en hadden hier direct of indirect iets van meegekregen.  Maar verder was april een relatief goede maand. Het was zomer met pasen, Johan Cruijf kwam terug bij Ajax (en we weten ook hoe dat is afgelopen) en in Groot Brittanie vond het huwelijk van William en Kate plaats. Gefeliciflapstaart. Ook koninginnedag verliep zonder malligheden.

Op 1 mei werd de vorige paus heilig verklaard. Achja. Waarom ook niet, die andere heiligen zullen vast niet veel beter zijn geweest. Op 2 mei werd Bin Laden gedood. De een was blij, de ander vond het niet kunnen blij te zijn om het feit dat iemand dood was, ook al was het Bin Laden.  Het gedonder met Griekenland begon, en bleek een eindeloos verhaal. Ajax, ook een Griek, werd landskampioen en kreeg een derde sterretje. Dat terwijl ik 1 Sterretje en Barbie, al meer dan genoeg vind. Barbie wordt trouwens moeder maar dat was pas in december nieuws. Straus-Kahn werd opgepakt vanwege een slippertje met een kamermeisje, waarvan de vraag was of de dame in kwestie vrijwillig meeslipte.  Eindelijk bleek ook dat de coalitie geen meerderheid in de eerste kamer zou hebben. Maar aangezien dit kabinet met ieder partij mee kan heulen, zou dit nauwelijks een probleem blijken te  zijn. Althans, niet voor het kabinet. Het kost je een koopzondag en wat vrijheid, maar daar zitten de Vereniging voor Vrijheid en Democratie, en de Partij voor de Vrijheid niet mee. En het CDA al helemaal niet, natuurlijk.

In juni was het PGB aan de beurt. Nog meer vrijheid weg, nota bene bedacht door de VVD zelf. Het is de vraag of de bezuinigingen het geld opleveren dat het moet opleveren, maar in elk geval worden heel wat van de zwakkeren uit onze samenleving zelfstandigheid ontnomen. Ook de kinderopvang wordt aangepakt, zodat het duurder wordt om je kinderen op te laten vangen. En de publieke omroep wordt gekort.

Geert Wilders wordt vrijgesproken, in New York mogen homo’s trouwen en de kamer vindt dat er meer Nederlandstalige muziek op radio 2 moet. Ik vond de Top 2000 er in elk geval aardig mee vol staan. Kunnen we Henk en Ingrid stemrecht ontnemen? En niet alleen voor de Top 2000, graag.

In juli en augustus was ik op vakantie en heb ik weinig meegekregen. Wel gek dat op de terugweg de radio het niet meer wilde doen. Had bijna de antenne afgebroken, gelukkig kwamen we er nog op tijd achter dat het aan de zendmast lag, en niet aan ons. In juli schoot Anders Breivik een heleboel mensen in Oslo dood, en Amy Winehouse voegde zichzelf bij de ‘club van 27’.

In augustus gingen we op zoek naar een snelwegschutter, die uiteindelijk heel veel later niet bleek te bestaan. Massahysterie en springende sterretjes. Niet de sterren van Ajax, en ook niet die van ‘oh oh cherso’, maar die in de voorruit. Er waren rellen in Londen en andere steden, en er vielen doden op Pukkelpop. In augustus viel er ook een geldkoffer uit een auto en werd het chaos op de snelweg. Stripverhaalwaardig, lijkt mij.

In september was iemand niet stil bij een concert, en omdat de koningin daar ook was, betekende dat weer ophef. De koningin hield op prinsjesdag een somber verhaal en Wilders en Rutte vonden allebei van elkaar dat ze normaal moesten doen. Ben ik het eindelijk eens met beide heren eens.

In oktober overleed Steve Jobs. Zelden dat een bedrijfsman zo’n held kon zijn, voor zoveel mensen. Nouja, best leuke apparaatjes maken ze bij Apple. We werden wereldkampioen honkbal en daar werd nauwelijks aandacht aan besteed. Kadhafi kwam om het leven. Rita Verdonk stapte uit de politiek, althans, dat had ze natuurlijk al veel eerder gedaan, maar nu gaf ze het toe. Het bleef gedonder met Griekenland en in de dierentuin in Emmen viel een olifant in de gracht. Gelukkig kwam het met de olifant weer goed.

In november kreeg Mauro geen verblijfsvergunning, en ging hij ook niet naar het voetbal, leverde Diederik Stapel zijn doctorstitel in en ook Berlusconi was bereid om op te stappen. Op de 11^e van de 11^e, bedacht de PVV dat de terugkeer van de gulden onderzocht moest worden. Achja, carnaval was alvast begonnen in het Limburgse. En de arts van Michael Jackson werd tot 4 jaar celstraf veroordeeld.

In december kreeg Belgie eindelijk weer een regering, werd er in Almelo een meisje in een supermarkt doodgeschoten, en in Luik werden aanslagen gepleegd. Beide daders doodden ook zichzelf. Was daar dan mee begonnen. In Noord-Korea stief Kim-Jong-Il, en half Korea huilde. Of dat helemaal oprecht was, blijft de vraag. Op de Filipijnen woei een tropische storm, die veel mensen het leven kostte. Dat is nog eens een tropische verrassing.

Beter nieuws was er gelukkig nog aan het einde van het jaar.  De actie Serious Request was een succes, we hebben allemaal ons schuldgevoel kunnen afkopen door een plaatje aan te vragen. Dat is nog eens echte ontwikkelingshulp. Andre Kuipers vertrok de ruimte in, en starte op 1^e kerstdag de Top 2000.  En de vuurwerkverkoop is weer in volle gang.

Kortgezegd. Het had leuker kunnen zijn. Wat een rotjaar.

Persoonlijk ging het mij wel goed. Wat ups en downs, een akkefietje hier en daar. Extacy and agony, het hoort erbij. Niets heftigs.

Moge 2012 een beter jaar worden voor de wereld. En laat mij gewoon mijn gang maar gaan. Goede voornemens? Geloof niet zo in het doen van voornemens in het nieuwe jaar. Begin dan liever meteen. En wat dan? Afvallen was me net per ongeluk gelukt, maar na de kerst zit alles weer op zijn plaats. En dat terwijl ik me echt niet vol heb gepropt.

Roken deed ik al niet, en drinken is ook niet iets waarmee ik wilde stoppen. Liever zijn voor mijn man en kinderen, probeer ik elke dag, maar ik ben verre van een perfecte moeder (laat staan vrouw). En ik ben misschien wel leuker als ik dat ook niet krampachtig ga proberen.

Een voornemen heb ik wel. Blijven bloggen. Of het nou gelezen wordt of niet.