11 oktober 2008

Paardenpoep, da's geen kattenpis

Hondenbezitters lopen doorgaans met zakjes of poepschepjes over straat. Hondenpoep op de stoep (of op een speelveldje) is uit den boze, en overal staan dan ook bakken waar de hondenpoep in gedeponeerd kan worden. Een smerig karweitje, maar ik moet zeggen dat ik de laatste jaren wel veel minder vaak dan vroeger in de hondenpoep stap en dat komt heus niet omdat ik beter uit mijn doppen kijk.
Zelf heb ik het altijd vertikt om poep te scheppen. Nu is het al ruim 15 jaar geleden dat ik wel eens een hond uit liet, en toen begon het anti-poepbeleid net een beetje de kop op te steken. Onze hond (Blacky) draaide altijd zijn volledige achterwerk in de rozebottelstruiken achter ons huis, en ik vond dat de poep daar prima lag, onder een struik heeft tenslotte niemand iets te zoeken dus kon er ook niemand in gaan staan. Maar goed, dat doet er niet toe.
Nee, Tegenwoordig kom je weinig hondenpoep op de stoep tegen. Wel langs wandelpaadjes, maar dat is een andere ergenis, en daar moet ik een andere keer maar eens over schrijven (of niet). Wat ik echter wel tegenkom op straat is PAARDENPOEP. En denk maar niet dat de desbetreffende amazone even van het ruige ros afstapt om met een schepje en poepzakje formaat vuilniszak de uitwerpselen het edele dier van het trottoir te verwijderen. Het is toch eigenlijk van de gekke dat er voor hondenpoep binnen elke gemeente beleid is, terwijl je paardenpoep zomaar op de straat mag laten vallen. De politie (te paard) maakt zich er zelfs zelf schuldig aan.
En dat, terwijl er wel zoiets bestaat als hondenbelasting, maar niet zoiets als paardenbelasting. Hondenbezitters betalen dus mee aan het scheppen van voorzieningen voor het voorkomen van overlast door hun oogappeltjes, terwijl paardenbezitters zonder bijdrage aan het gemeenschapsgeld wegkomen. En dat terwijl de meeste paardenbezitters niet bepaald armlastig zijn.
Paardenpoep wordt bovendien in tamelijk grote hoeveelheden afgescheiden, en is lastig op te ruimen. Weken na dato zijn de resten nog altijd op te merken, en alleen met een aantal flinke regenbuien verdwijnt de poep vanzelf. Omdat paarden vaak op het fietspad lopen, liggen de paardenvijgen vaak op dit voor tweewielers bedoelde weggedeelte, en moet je met je fiets slalommen om niet ten val te komen.
Ik snap dat het best lastig is om van je paard te komen als het beest aan het schijten is, en ik kan me ook nog voorstellen dat je het niet eens merkt als je bovenop zo'n knol zit en het het een en ander laat vallen. Ik pleit daarom ook voor een poepzak aan de derriere van de hengst of merrie. Net zoals de paarden van de koningin bij de gouden koets dragen. De koningin wil tenslotte niet met haar wieletjes door de poep rijden! Een soort vuilniszak, vastgemaakt aan de staart van het paard, zodat de over het paard getilde berijdster van de viervoeter slechts aan het einde van het ritje haar gekeuvel met de andere ruiters hoeft te onderbreken om, naast het borstelen en droogwrijven van het ruin, ook de zak van het poepgat af te halen en bij de afvalverwerking af te leveren. Stinken doet zo'n cavalerist na een rit op haar paard toch al.

Geen opmerkingen: