Schaarsteprincipe en Google Plus.

Al dagen probeer ik een Google Plus account te krijgen. Het nieuwe social media project van google. Ik weet niet of er nog mensen zijn die niet weten wat het is, maar tik maar eens #googleplus in, in Twitter en de verzoeken om invites slaan je om de oren. Die uitnodiging heb ik inmiddels binnen. Men heeft een omweg ontdekt om toch in Googe Plus te komen, terwijl de normale mogelijkheid inmiddels door Google is uitgeschakeld. Omdat het zo druk is. En ik heb dus een uitnodiging maar klikken er op werkt nog niet. Want de er zijn capaciteitsproblemen. "Blijven klikken helpt" is  mij verzekerd. Dus klik ik  mij een ongeluk. Tot op heden geen succes.

Natuurlijk weet ik heel goed wat hieraan ten grondslag ligt. Als ik mij niet vergis, en dat lijkt mij sterk, heeft Google expres de limitatie ingesteld en zit er iemand met een grote glimlach achter een computer scherm (nou vooruit het zal geautomatiseerd zijn) af en toe naar volstrekte willekeur iemand toe te laten. Ze hebben hetzelfde met G-mail destijds geflikt: je kon alleen een account krijgen door een uitnodiging van iemand die al lid is. En dan wil ik wel. Dan wil ik absoluut een uitnodiging krijgen,  dan wil ik ook bij de Happy Few horen.

Google moet dan ook wel zorgen dat het deze keer lukt met het social media project. Ze hebben al vaker een poging gedaan om iets als facebook te organiseren, maar dat is tot nog toe jammerlijk mislukt (google buzz). Deze keer is het in elk geval een grote hype onder de Internet Nerds, waar ik mijzelf een beetje onder schaar. En dat komt voornamelijk door iets wat wij in de psychologie het "schaarsteprincipe" (vb Cialdini, 2001) noemen.

"Nu in de aanbieding (max 1 per klant)" "Aanbieding geldt tot 15 juli 2011" "zolang de voorraad strekt" "nog 2 op voorraad". En ga zo maar door.  Die aanbieding moet wel heel geweldig zijn als je er maar een mag hebben, hij maar beperkt geldig is en ze verwachten blijkbaar snel door de voorraad heen te zijn. Laat ik er maar eentje meenemen.  Als iets schaars lijkt te zijn, dan willen we het hebben.

Hoe komt dat dan? Waarom laten wij ons overreden, puur door de informatie dat iets schaars is (lijkt)? Of het er ook daadwerkelijk toe bijdraagt dat we ons gelukkiger voelen is tenslotte maar zeer de vraag. In 2009 verscheen er een interessant artikel van Griskevicius e.a., waarin verband gelegd werd met de evolutietheorie. De theorie van Darwin en consorten (Darwin, 1860) stelt dat die soorten die zich het best aanpassen, eerder overleven. Iets verkrijgen dat schaars is, daarentegen, zorgt ervoor dat je je uitzondert. En een uitzondering zijn is evolutietechnisch gezien in tijde van gevaar nu juist helemaal niet zo handig (Griskevicius e.a., 2009). Als er een troep vijandige holbewoners aan komt stormen is het niet zo handig om in je eentje te staan. Makkelijk slachtoffer.
Daarom willen wij mensen graag bij de grote groep horen en minder graag bij de minderheid. Nu is het maar de vraag of Google Plus Incrowds nog lang een minderheid zijn, dus wie weet blijft het ook voor je sociale overleving wel heel erg handig om een Google Plus account te bezitten. Anders overleef je het straks niet meer op het wereld wijde web. "Zit jij nog op facebook? Tsssss".

Griskevicius e.a. (2009) stellen echter dat het  vooral in romantisch opzicht zinvol is om een uitzondering te zijn. Want  het overleven op zich (wat op zich heel goed is voor het voorbestaan van je genen) is niet voldoende. Je moet ook nog nageslacht produceren om je genen te laten overleven, en daarvoor heb je een partner nodig. En voor het verkrijgen van een partner is het nu juist wel goed om bijzonder te zijn. Net iets mooier, net iets rijker, net iets eerder een Google Plus account. Dat laatste doet het waarschijnlijk vooral goed onder nerds, maar ik heb niets tegen nerds. Kunnen soms flink goed verdienen.

Kortom, het schaarsteprincipe speelt dus vooral in op onze wens bijzonder te zijn en bij een select groepje mensen te horen, omdat dat ons aantrekkelijker maakt op de huwelijksmarkt. Nouja, de voortplantingsmarkt. Nou heb ik al een vent en me ook reeds voortgeplant, maar blijkbaar doet dat niets af aan de werking van het schaarsteprincipe.

IK WIL EEN GOOGLE PLUS ACCOUNT!!



Cialdini RB. (2001). Influence: Science and Practice. Boston, MA: Allyn & Bacon. 4th ed.
Darwin (1860), Het ontstaan der soorten op de Google Books website.
Griskevicius, Vladas; Goldstein, Noah; Mortensen, Chad R.; Sundie, Jill M., Cialdini, Robert B. & Kenrick, Douglas T. (2009) Fear and Loving in Las Vegas: Evolution, emotion and persuasion. Journal of Marketing Research, Vol 46(3), Jun, 2009. pp. 384-395.