Wij vrouwen, zijn moeilijke mensen. Vooral voor onszelf. Wij vrouwen, willen namelijk een carrière, maar tegelijkertijd ook kinderen en een mooi gezinsleven. En bovenal, willen we ook nog overal van genieten.
En mannen? Die hobbelen daar braaf achteraan. Zolang ze er niet teveel last van hebben, tenminste. Maar vaak vinden mannen het wel best, zo’n dagje thuis. Een pappa dag.
Bij mannen is er dan ook vrijwel altijd sprake van een toename van het aantal zorguren vergeleken met hun eigen vaders, terwijl vrouwen vrijwel altijd minder tijd bij hun kind thuis doorbrengen dan hun moeders. Waar bij vrouwen de mammadag daarom vooral dient om het eigen schuldgevoel ten aanzien van de rest van de week te compenseren en de hele dag rond het kind draait, is het voor pappa juist een echte feelgood dag.
We blijven ons onbewust (en soms ook bewust) vergelijken met onze eigen ouders. Onze enige echte rolmodellen. Mamma, die na school thuis op je zat te wachten met dat kopje thee, altijd beschikbaar was als leesmoeder op school, elke excursie een groepje kon begeleiden en de kinderfeestjes thuis organiseerde. Daar winnen we het als moderne hedendaagse moeder niet van.
Pappa is er echter ten opzichte van zijn eigen vader alleen maar op vooruit gegaan en kan de hippe moderne vader uithangen. Onze mannen hebben tenslotte nog vaders die thuis kwamen om het vlees te snijden, die ze alleen op zondag zagen, die het kind wel meenam naar de Firato, maar het daar vervolgens aan zichzelf overliet. Onze mannen doen het als pappa altijd beter.
Heerlijk dus, zo’n dagje thuis op pappadag. Dat er dan ook zo’n kind thuis is, is maar bijzaak. Die ligt de helft van de tijd toch te snurken, het wandelingetje met de kinderwagen kun je uitstekend combineren met het bezoek aan de muziekwinkel (of welke andere eigen interesse de desbetreffende vader wil botvieren) en bovendien is zo’n kind een enorme babemagnet.
Op het oog met zijn allen behoorlijk geëmancipeerd. We hebben alles. Een kind, een huis, een auto en elkaar. En beide een carrière. Maar er evenveel als mannen van genieten? Dat zal waarschijnlijk nog een generatie op zich laten wachten. Voor onze dochters heb ik goede hoop! Zij hebben ons als rolmodel, en missen het schuldgevoel. Zij kunnen het dus, hoe dan ook, alleen maar beter doen!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten